HISTORIE
KORPS RIJKSPOLITIE
GROOTSCHALLIGE GEWELDDADIGE ACTIES
KRONINGSDAG RELLEN 30 APRIL 1980 AMSTERDAM
Deel hier je herinneringen m.b.t. dit onderwerp met anderen. Stuur je foto's en of verhalen in. Lees hier hoe
Hieronder een aantal verhalen ingestuurd door voormalige Rijkspolitiemensen die aanwezig waren op de Kroningsdag op 30 april 1989. Graag zouden wij dit artikel aanvullen met meer ervaringen van RP-ers die op deze meer dan gedenkwaardige dag aanwezig mochten (moesten) zijn.Daarom een oproep aan die RP-ers om de ervaringen van die dag, liefst met eigen gemaakte foto's in te sturen zodat wij ze aan dit artikel kunnen toevoegen.
Van Agt kenden wij. Hij woonde toen in Heilige Landstichting een dorp onder de rook van Nijmegen. Zijn woning werd in die tijd vaak beveiligd en bewaakt door ons peloton. Regelmatig bracht hij in het klooster, vlakbij zijn woning, waar wij sliepen, wat te drinken en maakte hij een praatje met ons.
Onze adjudant, Piet van de Hoogen, begon onmiddellijk een gesprek met Van Agt. Tijdens dit gesprek keek hij in de dienstauto waarmee Van Agt was gekomen. “Zo meneer Van Agt, wat zie ik, u heeft al een autotelefoon?”, zei hij. Het is nu onvoorstelbaar, maar een autotelefoon was toen een noviteit. Het was een grote bak met daaraan een telefoonhoorn. “Ja dat klopt”, antwoordde hij “dat heb je als je minister-president bent”. “Het heeft best wel voordelen hoor, zo kan ik even naar huis bellen als ik onderweg ben”, zei Van Agt. “Maar adjudant, wilt u even uw vrouw bellen, ik heb toch nog wel even de tijd”. Piet van de Hoogen greep deze buitenkans aan om het thuisfront even op te bellen. Hij ging in de dienstauto van Van Agt zitten, pakte de telefoon en belde zijn vrouw. Ik hoor hem nog zeggen: “Dag schat, ik bel je even uit de auto van de minister-president, alles is goed hier”.
Enige geleden vond ik tussen een aantal oude foto’s die ik aan het opruimen was, twee foto’s van onze adjudant in de auto van de minister-president. Ze zijn niet van de beste kwaliteit maar toch erg leuk om te delen.
Je denkt natuurlijk einde van het verhaal maar nee. In 2017, kwam ik bij een tankstation in de buurt van Nijmegen Dries van Agt tegen. Hij sprak mij aan en vertelde dat hij daar stond, omdat zijn auto geen benzine meer had en hij zijn portemonnee was vergeten. Uiteraard heb ik hem wat geld geleend zodat hij weer verder kon. In het gesprek dat wij toen samen hadden vertelde ik hem over de gebeurtenis met zijn autotelefoon in Amsterdam op 30 april 1980. Hij wist zich dit nog erg goed te herinneren. Samen hebben wij er nog even hartelijk om gelachen.
Theo Beijer. In 1980 Rijkspolitie groep Bergh, rayon ‘s-Heerenberg.
Geplaatst op 4 april 2013.
Ondertussen ons werk als explosieven-verkenner uitgevoerd. Heel “zwaar”werk dat moge duidelijk zijn. Vooral omdat er tijd was om vanaf de brug van het schip de tocht via IJmuiden en het Noordzeekanaal naar Amsterdam te mogen volgen. ‘s-Avonds in Amsterdam waren we getuige van het aan boord gaan en zijn van allee koninklijke gasten. Omdat we ons vrij over het gehele schip mochten bewegen, was het bijzonder om gewoon tussen alle gasten door te kunnen lopen. Nog meer bijzonder was het dat alle hapjes en drankjes ook aan ons werden aangeboden. Dit had als gevolg dat ik ‘s-avonds laat tussen prinsen en wie weet nog meer, in een vrolijke bui naar het vuurwerk heb staan kijken.
Minder was het dat ondanks dat ons beloofd was aan boord van de Prinses Beatrix nogmaals te kunnen slapen, we kort na het feest alweer gewekt werden. We konden verder slapen op de eveneens aanwezige veerboot Amerikanis. Ik weet nog dat de kapitein van deze veerboot 's-avonds vrij boos bij ons aan boord kwam. Hem was beloofd dat de hoge gasten ook bij hem aan boord feest zouden vieren. Doch dit gebeurde niet. Hij vond dat hij voor Jan met de korte achternaam naar Amsterdam was gehaald. Dat slapen op de Amerikanis werd natuurlijk helemaal niets.
Ik weet nog dat ik met een vrij lege maag, hoofdzakelijk gevuld met champagne en wat hapjes, met een collega naar huis ben gereden. De staat waarin ik verkeerde bij aflevering thuis, viel niet in bijzonder goede aarde bij moeders de vrouw. Ze had natuurlijk geen idee wat voor ontberingen ik had moeten ondergaan. Een vaartocht naar Engeland en terug, een vaartocht van Hoek van Holland naar Amsterdam, onderwijl zoekende naar mogelijke bermbommen en dan ook nog moeten proosten op de kroning. Mijn collega’s aan de wal hebben wel wat anders meegemaakt.
Cees Spits
Naast de ME’ers waren er ook veel andere Rijkspolitiemensen die in Amsterdam die dag assistentie mochten verlenen. Ook wij mochten als leden van de Verkeersgroep Nijmegen assistentie verlenen. In eerste instantie leek het voor ons een mooie dag te worden. Wij moesten een stoet van ongeveer 30 auto’s met Vips begeleiden van de ene locatie naar de andere. Voorop een auto van de G.P. Amsterdam – die kenden immers de weg – en 2 R.P. motorrijders achteraan.
Algauw moesten we via de ringweg van Amsterdam rijden terwijl de afstand hemelsbreed maar een paar kilometer was. Dit omdat er op veel plaatsen ongeregeldheden waren waardoor wij er niet meer door konden. Hierdoor moest ook de snelheid flink omhoog omdat we anders te laat bij onze locatie zouden komen.
Tijdens een koffiepauze in het Bureau van politie zagen wij echter op de televisie beelden van collega motorrijders die met stenen van de motor af gekegeld werden en met ambulances werden afgevoerd. We hebben toen meteen maar even het thuisfront gebeld want die zaten natuurlijk ook voor de televisie en konden niet zien wie er van de motor gekegeld werd.
Vanaf dat moment was het voor ons natuurlijk ook heel anders en werd de sfeer steeds grimmiger. Je moest constant het publiek in de gaten houden of zij mogelijk niet iets zouden gaan gooien. Gelukkig bleef het bij ons beperkt tot het opsteken van de middelvinger of het brengen van de Hitlergroet. Ook werd er regelmatig geschreeuwd maar omdat wij een helm ophadden hoorden wij niet wat zij riepen. Bij het rijden door de stad zorgde je er steeds voor dat je indien nodig snel achter of naast een auto kon rijden om b.v. stenen te kunnen mijden. Toen wij op een gegeven moment voorbij het Paradiso moesten rijden, waar een grote groep mensen verzameld waren, had ik het geluk naast een tram te kunnen rijden waarachter ik indien nodig kon schuilen.
Tijdens een bezoekje bij een ME peloton van het District Nijmegen die ergens in de stad achter de hand werd gehouden, overheerste vooral frustratie om niet in actie te mogen komen terwijl zij meekregen dat op sommige plaatsen in de stad de ME het zeer zwaar te verduren kreeg. Uit mobilofoonberichten bleek dat elders in de stad ME’ers goed in de problemen zaten. Zij konden echter geen traangas gebruiken omdat ze geen gasmaskers bij zich hadden. De Nijmeegse collega’s hadden die wel en boden het commandocentrum onmiddellijk aan ter plaatse te kunnen gaan. Maar het antwoord was kort en kil “Blijf. indien nodig hoort u van ons.” Later vernam ik dat zij dit die dag dat meerdere keren te horen hebben gekregen.
Toen onze stoet op een gegeven moment uiteenviel stonden wij met ongeveer 10 auto’s ergens in Amsterdam. Omdat wij echter alleen met codes werkte wisten wij niet waar we heen moesten en konden wij ook geen contact krijgen met de commandopost omdat onze mobilofoon in Amsterdam niet werkte. Gelukkig kwam er net een Amsterdamse college aanrijden die op ons verzoek bij de commandopost ging informeren waar wij naar toe moesten. Na herhaalde pogingen lukte het hem kennelijk niet om er tussen te komen want hij keek mij gefrustreerd aan en zei “Wachtmeester wat is het toch een mooie dag vandaag he. Succes” Vervolgens stapte hij op de motor en reed weg. Gelukkig kwam op dat moment onze “voorrijder” aanrijden die ons al had gemist.
Zwaar vermoeid doken we na afloop van een bijna 18 uur durende dienst de kantine van het bureau aan de Safatistraat in. Daar was het natuurlijk behoorlijk druk. Bierglazen waren er onvoldoende dus als we iets wilde drinken moesten we zelf maar achter glazen aan. Na deze eindelijk verworven te hebben togen we naar de bar om aan de barbediende te vragen deze te vullen. Echter nadat dit gebeurd was gaf hij deze breed lachend aan een hem kennelijk bekende officier met de woorden “alstublieft meneer dat heeft u wel verdiend” Dat ik toen 10 keer tot 10 moest tellen om te zorgen dat de glazen met inhoud niet door de kantine zouden vliegen zult u begrijpen. Ik twijfel nog steeds of ik het wel fijn moet vinden dat ik er die dag in Amsterdam bij mocht zijn. Theo Scholte.
Geplaatst op
Met dank aan
Hier kunnen jouw foto's, verhaal en of documenten staan. Stuur ze in. Hoe lees het hier
OUD NIEUWS
HERINNERINGEN UIT OUDE POLITIETIJDSCHRIFTEN
Artikelen uit oude politietijdschriften o.a. het Politieblad, het Korpsblad en het RP-magazine m.b.t. vermeld onderwerp.
Een dag om te Huilen.
Dat het zó triest moest aflopen, had niemand verwacht. Zal Amsterdam ooit nog Koninginnedag kunnen vieren.
30 april 1980 werd een dag om te huilen. Niet alleen om het traangas en de vele verwondingen.
Een afschuwelijke dag, waarop de politie de ondankbare taak kreeg toegemeten om - zoals een M.E.-er het onomwonden uitdrukte - "een krom beleid recht slaan"...
RP-magazine was er getuige van. Drie dagen lang. Tussen 1600 RPérs horden oproerkraaiers en vele anderen die verbijsterd toekeken.
Lees hieronder de artikelen uit het RP-magazine van mei 1980.
Met 400 man en 26 vaartuigen was ook de RP te water die dag present in Amsterdam.
O.a. om het vuurwerk op het IJ veilig en in goede orde te laten verlopen volgens het draaiboek.
Ook het Politieblad besteden veel aandacht aan de gebeurtenissen op 30 april 1980.
Een Amsterdamse ME'er verteld in een van die verhalen zijn belevenissen van die dag.
Naar > Archief Ab te Water Mulder Deel 3 Kroningsdag 30 april 1980
Hieronder enkele filmpjes over de kroningsrellen op 30 april 1980. Bron YouTube.
Geen woning, geen kroning 1980 1/3
Geen woning, geen kroning 1980 2/3
Geen woning, geen kroning 1980 3/3
Lees hier een kort verslag in wikipedia van de gebeurtenissen tijdens de kroningsoproer of kroningsrellen.
Naar > Grootschallige gewelddadige acties
Reacties en/of aanvullingen op dit artikel
Belangrijk. Stuur geen foto's uit boeken, facebookpagina's of websites in. Deze mogen wij niet publiceren
Het is niet toegestaan om foto's van deze site elders te publiceren bv op een website of facebookpagina
Help ons want alleen samen kunnen we er echt iets moois van maken. Lees hier hoe
-
Categorie: M.E. Mobiele Eenheid Aktie inzet
-
Laatst bijgewerkt op 12 maart 2024
-
157535 keer bekeken
- Lorem ipsum dolor sit amet.
Zoeken op deze site
Nieuwste artikelen
- Reünie Klas C 1975 Opleidingsschool Horn
- RP Parketgroepen in ontwerp
- RP en de Kustwacht in ontwerp
- Pagina Landgroep ROSMALEN
- Pagina Landgroep SLEEUWIJK / WOUDRICHEM
- Pagina Districtsstaf ALMELO
- Pagina landgroep BEDUM
- Opvang- Stagegroep SCHEEMDA
- F.G. Veltink. 25 jaar ambtenaar bij het Korps Rijkspolitie.
- VWS Brochure 1969 Rijkspolitie
- Pagina landgroep VOORST
- Laatste Site-info d.d. 30-12-2023
- AVD Archief R. Hiddinga
- AVD Gehuwd en twee kinderen
- AVD 25 jaar. Wie is die vogel
- Menu De oprichting en opbouw van de R.P.
- M.E. Archief De gijzelaar v. Nijmeijer De Punt 1977
- Gezocht oud leden groep Huissen
- Presentatie Watersnood 1953 v.d. Bergen
- Pagina Landgroep NIEUWPOORT / LIESVELD